czwartek, 20 stycznia 2022

"Co za dziwak!"

Teoretycznie wszyscy wiemy, że świat jest pełen różnic. Problem zaczyna się wtedy, gdy z tymi różnicami przychodzi nam się mierzyć. I nie chodzi tu bynajmniej o kontrowersyjne poglądy, wygląd czy nieakceptowalne społecznie zachowania – najgorzej, gdy krytycznej ocenie podlega charakter drugiego człowieka. Z tym właśnie muszą się mierzyć WWO.


Co to jest WWO?
Pod pojęciem WWO kryje się wysoko wrażliwa osoba, której mózg pracuje inaczej niż większości społeczeństwa. WWO odbierają bodźce ze świata inaczej, głębiej. Dostrzegają szczegóły, niezauważalne dla innych. Wykazują się dużym poziomem empatii i zrozumienia dla innych osób. Są raczej obserwatorami, niż aktywnymi uczestnikami wydarzeń - muszą dłużej się zastanowić, zanim zaczną działać, miewają trudności z podejmowaniem decyzji. Nie lubią niespodzianek, do których nie są przygotowani i nad którymi nie mają kontroli. Dużo analizują, rozważając różne możliwe warianty działania. W podejmowanych przez siebie aktywnościach są ostrożne, a wszelkie działania wykonują sumiennie i z należytą starannością. Należy przy tym zaznaczyć, że wysoka wrażliwość to nie choroba. Szacuje się, że w WWO stanowią 15-20% całego społeczeństwa, a więc wcale nie tak mało.


„Dziwak”
Wyobraź sobie, że na 10 osób aż 2 to WWO. Zaskoczony? Oczywiście, że tak. Wynika to pewnie z faktu, że większość WWO już we wczesnym dzieciństwie odkrywa swoją „inność”. Czując, że odstają od grupy, starają się przystosować do zachowania pozostałych, skrzętnie ukrywając rzeczywiste odczucia. Przebywając w większej grupie WWO czują się nieswojo, często więc odłączają się od towarzystwa, czym zyskują łatkę „dziwaka”. Często wyczuwają negatywne emocje panujące w grupie – nawet jeśli nie mówi się o nich głośno. To powoduje u nich dyskomfort, odczuwalny nie tylko na poziomie emocji, ale również fizyczności. WWO odczuwają wszystko „bardziej”: dźwięki, smaki, zapachy, światło, dotyk… Denerwuje naruszanie ich strefy osobistej, głośne dźwięki dekoncentrują, zapachy przywołują obrazy przeżyć, silne światło razi… To tylko nieliczne przykłady bodźców, które dla innych są normalne, a dla WWO stanowią utrapienie.


W praktyce WWO to wiele różnych reakcji na pozornie błahe bodźce. Ja też zaliczam się do tej grupy osób i wiem, jak bardzo zewnętrzny świat potrafi nas zmęczyć. Nasze reakcje na przebodźcowanie są najczęściej kwitowane przez innych jako: "przesadzasz!", "nie bądź taka nadwrażliwa!", "przecież to nie powód do płaczu...". I choć generalnie WWO wykazują podobne reakcje i zachowanie na docierające do nich bodźce, to każda z tych osób będzie miała swoje "najsłabsze strony".

U mnie takim TOP 5 jest:

1. Nieumiejętność normalnej rozmowy w grupie ludzi. Hałas mnie dekoncentruje, nie umiem zebrać myśli, czuję się przebodźcowana, nie kleją mi się zdania. Sytuacji nie ułatwia świadomość, że oto właśnie w oczach mojego rozmówcy stałam się idiotką roku. Cóż z tego, że na piśmie jestem erudytą, skoro w mowie – debilem?

2. Szybko narastająca irytacja na niskie dźwięki: monotonny szum wentylatora, zmywarka susząca naczynia. Absolutny wściek na buczący telewizor, irytacja w reakcji na ogólny hałas.

3. Jestem wyczulona na temperaturę otoczenia. Moje optimum w domu to 23 stopnie Celsjusza. I ekolodzy sobie mogą trąbić ile chcą, żebyśmy obniżali temperaturę w domach choć o jeden stopień, a już optimum to 20. No sorry, ja tak nie potrafię. Próbowałam. Gdy temperatura spadnie mi w domu do 22 stopni, zaczynam marznąć, a im bardziej mi zimno, tym bardziej jestem zdenerwowana – więc nie, obniżanie temperatury w domu nie wchodzi w rachubę, choćby ze względu na zdrowie psychiczne moich bliskich. Jestem w stanie odczuć nawet jednostopniowy spadek temperatury i jest to dla mnie wręcz boleśnie dotkliwe. Ale żeby nie było: upałów też nie toleruję

4. Miarowe, powtarzające się odgłosy, jak stukanie długopisem czy dziecko kopiące stół potrafią doprowadzić mnie do szewskiej pasji.

5. Unikam kontaktu wzrokowego – nie dlatego, że kogoś nie lubię, ale dlatego, że mam wrażenie, że z moich oczu można wyczytać wszystko, co siedzi mi w głowie. Nie lubię, jak dotykają mnie inni ludzie (w ogóle nie lubię, jak naruszają moją strefę osobistą) i nie lubię dotykać innych – zwłaszcza ich skóry. Teraz, jak o tym myślę, to nie wiem, co mnie podkusiło, by zostać fizjoterapeutką. Prawdopodobnie niewiedza.


Gdy kończy się tolerancja, a zaczyna niezrozumienie
I choć te odmienności nie dotyczą żadnej strefy kontrowersyjnej, a jedynie pewnych cech ludzkiego charakteru, to nawet dla tak błahej odmienności zaczynamy zatracać tolerancję. Z tym właśnie przychodzi mierzyć się WWO – czyli Wysoko Wrażliwym Osobom.

Znałeś? Nie znałeś?

A może też jesteś WWO? - przybijam Ci wirtualną piąteczkę!

Uściski

Marta

poniedziałek, 10 stycznia 2022

Boże Narodzenie 2021

Choć święta już za nami, chciałam ich namiastkę mieć i tutaj. Na pamiątkę, bo były wyjątkowe. Naturalne, proste, nasze - pozostaną w naszych sercach do końca życia! 








Marta


czwartek, 28 stycznia 2021

Jak zaplanować remont łazienki. Projektowanie łazienki krok po kroku

Prace w naszym starym domu powoli posuwają się naprzód. W tej chwili są na tyle zaawansowane, że spod warstw kurzu zaczynają wyłaniać się poszczególne pomieszczenia. Widać już, gdzie będzie salon, gdzie kuchnia, a gdzie łazienka. Ta ostatnia była przez nas zaprojektowana najwcześniej i - o dziwo! - wersja ostateczna nie odbiega znacząco od pierwowzoru!

Dla wielu osób remont łazienki jawi się jako koszmar. Nic dziwnego: ogrom prac, jakich wymaga to niewielkie zazwyczaj pomieszczenie rzeczywiście może przerażać. Jeśli doliczyć do tego jej wyłączenie (choćby tylko krótkotrwałe, ale jednak!) z użytku codziennego i koszt całego przedsięwzięcia, to rzeczywiście robi się z tego niezły majdan. Do remontu łazienki warto się więc solidnie przygotować, aby z każdej sytuacji mieć jakieś wyjście awaryjne.

Projekt łazienki - pierwowzór

Projektowanie łazienki krok po kroku.

Samodzielne projektowanie łazienki nie jest może najprostsze, ale nie jest również niemożliwe. Jeśli planujesz samodzielnie zaprojektować lub zaplanować remont łazienki, miej na uwadze kilka ważnych kwestii.

1. Planując jakiekolwiek prace w obrębie łazienki, w pierwszej kolejności skonsultuj się z wykwalifikowanym hydraulikiem. Zapytaj go o wszystkie możliwe warianty, sprawdź, czy Twoje pomysły da się zrealizować. przedstaw mu swoje wizje i skonfrontuj z rzeczywistymi możliwościami i ograniczeniami technicznymi. 

2. Jeśli zamierzasz przenosić którykolwiek ze sprzętów łazienkowych w inne miejsce, zapytaj, czy na pewno jest to możliwe. Warto przy tym wziąć pod uwagę zdanie kilku fachowców - you know what I mean ;)

3. Jeśli planujesz wymianę sprzętów, pierwszą rzeczą, jaką musisz zrobić jest dokładne wymierzenie pomieszczenia. Warto również zrobić dokumentację fotograficzną - ułatwi Ci to planowanie i zakup wyposażenia (zdjęcia przydają się zwłaszcza podczas zakupów w sklepie, gdy masz wątpliwości np. co do lokalizacji gniazdek elektrycznych, rur etc.)

4. Jeśli masz taką możliwość, spróbuj wykonać projekt łazienki w którymś z darmowych programów do projektowania. Da Ci to pewien obraz, czy Twoja wizja przestrzeń rzeczywiście będzie dobrze wyglądała w rzeczywistości. Jeśli nie masz takiej smykałki, nie masz czasu lub ochoty, możesz też zlecić wykonanie prostej wizualizacji osobie wykwalifikowanej. Proste wizualizacje, bez wymiarowania i trzymania się szczegółów 1:1 to koszt rzędu 200zł. 

5. Planując łazienkę, uwzględnij ważne wytyczne dotyczące ergonomicznego i bezpiecznego usytuowania sprzętów. Postaraj się zachować niezbędne odległości między nimi - to nie tylko kwestia estetyki i wygody, ale przede wszystkim bezpieczeństwa. Jeśli planujesz w swojej łazience meble na wymiar, warto, byś skonsultował się ze stolarzem jeszcze przed rozpoczęciem remontu. Niektórzy stolarze w ramach swojej usługi oferują nie tylko wykonanie mebli, ale też doradztwo czy nawet wykonanie wizualizacji wnętrza - taką kompleksową usługę ma w swojej ofercie np. meblesoledo.pl (stolarz Opole i okolice). 

6. Wykonany wcześniej pomiar pomieszczenia pozwoli Ci zaplanować zakupy. Dzięki niemu ustalisz, ile płytek ściennych i podłogowych będziesz potrzebować, ile farby masz kupić, czy też jak duży brodzik lub wanna zmieści się w Twojej łazience.

7. Zdecyduj, czy chcesz mieć umywalkę nablatową czy wpuszczaną. Za wyborem umywalki idzie z kolei wybór odpowiedniej baterii. Zaplanuj, czy chcesz tylko toaletę, czy toaletę i bidet. A może toaletę myjącą? Opcji jest mnóstwo. Odpowiedz sobie na pytanie, czy preferujesz szybki prysznic, czy kąpiel w wannie - od tego i od możliwości lokalowych będzie uzależniony Twój wybór. 

8. Zaplanuj kolorystykę, pamiętając, że ciemne barwy optycznie pomniejszają pomieszczenie, a jasne powiększają. Efekt powiększenia dają również powierzchnie lustrzane. Jeśli planujesz duże lustro, warto, byś pomyślał o macie grzewczej, która zapobiegnie parowaniu tafli lustra, gdy w łazience unosić się będzie para wodna od gorącego strumienia wody.


Remont łazienki w starym domu - postęp prac

Dzięki temu, że nasz remont wykonujemy w większości samodzielnie, jesteśmy praktycznie niezależni i możemy zrobić wszystko po swojemu. Dla przypomnienia: łazienkę przenosiliśmy z innego miejsca domu - dzięki odpowiednio wczesnej konsultacji z hydraulikiem, udało się to zrobić bez żadnego problemu. Zaplanowaliśmy (patrz pierwsza grafika - to nasz pierwowzór projektu łazienki, który ostatecznie realizujemy) subtelnie wydzieloną toaletę i prysznic bez brodzika, a także długi blat i duuuże lustro, dzięki czemu w końcu ustaną poranne spory o to, kto ma się pierwszy szykować do wyjścia :) Płytki - takie same w całym domu - powtarzają się również na podłodze i ścianach w łazience. Tylko na jednej ścianie zdecydowaliśmy się na bardzo ciemne płytki, które stanowią świetny kontrast dla pozostałych, jasnych powierzchni. Całość uzupełnią drewniane drzwi przesuwne, które będą stanowić przysłonę dla osoby korzystającej z toalety lub osłonę zapobiegającą rozchlapywanie wody w czasie korzystania z części prysznicowej. Nie zapominajmy również o grzejniku - drabince prysznicowej, który był moją jedyną fanaberią w czasie całego tego remontu. 

Wszystko bardzo prosto, skromnie, bez nadęcia. Tworzymy sobie bazę, którą będziemy umieli łatwo uzupełniać i podkręcać różnymi dodatkami - w zależności od aktualnych preferencji. 

Tymczasem podaję Wam propozycje elementów wykończeniowych, które pasowałyby do stylu naszej łazienki.  Bierzcie i częstujcie się: 














Uciekam dalej w swoją remontową rzeczywistość, a wy działajcie! Zmieniajcie swoje otoczenie, by było ładne i przytulne - w czasach lockdownu i pracy zdalnej to przecież miejsce, gdzie spędzacie większość swojego czasu. Sprawcie, by otaczało Was piękno - bo czemu nie?

Do napisania

Marta

poniedziałek, 14 grudnia 2020

Metamorfoza lampy stołowej

Dawno mnie tu nie było.

Nie bez powodu. Wciągnęło mnie prawdziwe życie, które nie wymaga ode mnie wirtualnej poprawności. Tam nikomu nie muszę tłumaczyć, dlaczego moje wnętrzarskie wybory są takie, a nie inne. Tam nikt mi nie wbija szpil pod płaszczykiem dobrych rad. Tam nikt mnie nie ocenia po pozorach. Coraz bardziej skłaniam się ku postawie, że dom jest moją twierdzą, moją ostoją i sama nie wiem już, czy w dalszym ciągu będę chciała otwierać go dla osób postronnych. To pewnie też trochę moja odroczona reakcja na TEN wpis. 



Przez cały czas trwałam w przekonaniu, że urządzanie nowego lokum pozwoli mi rozwinąć blogowe skrzydła – wszak to byłaby skarbnica pomysłów na nowe blogowe wpisy! Dziś jednak sama nie wiem, czy naprawdę jeszcze tego chcę i coraz bardziej zastanawiam się, czy nie zakończyć już tego rozdziału mojego życia. Czarę goryczy przelał fakt zmian w obrębie bloggera, który znacznie utrudniają mi edycję postów tak, by efekt finalny zadowalał mnie od strony estetycznej. Może z czasem zostanie to udoskonalone, ale ja już zdążyłam się zniechęcić.

I choć dziś publikuję kolejny wpis, to mocno zastanawiam się, czy nie będzie on jednym z ostatnich. Ot, życie!

Wracając jednak do meritum, tematem dzisiejszego posta będzie metamorfoza kolejnej lampy stołowej. Pamiętacie? Pierwszą pokazywałam Wam TUTAJ – i ta nasza pierwsza lampa wciąż jest z nami. Lampa z dzisiejszego wpisu trafiła w moje ręce za darmo dzięki facebookowej grupie. Wizualnie jej klosz mi w ogóle nie odpowiadał, natomiast ujął mnie kształt drewnianej podstawy. I choć w pierwszym odruchu miałam nawet cichy plan, by przerobić ją na wysoką lampę stojącą, to jednak finalnie pozostała lampą stołową, którą poddałam jedynie niewielkiemu liftingowi.



Pierwszym krokiem metamorfozy było dokładne oczyszczenie jej z warstwy brudu. Następnie farbą o jasnoszarym odcieniu oraz pozłotą o odcieniu perłowym pomalowałam wnętrze abażuru – celowo użyłam do tego pędzla, bo chciałam, by widoczne były wyraźne smugi. Następnie wierzch abażuru obłożyłam zieloną tkaniną pozyskaną...ze starej sukienki. Przyznam, że abażur nie był w idealnym stanie, ale ukrycie go pod warstwą tkaniny i pomalowanie pozłotą pozwoliło ukryć jego mankamenty.

Ci z Was, którzy nie lubią lub nie mają czasu ani ochoty na zabawy w metamorfozy, pozostaje zakup nowej lampy. Świetne egzemplarze znalazłam w sklepie furnigo.pl. I jeśli mam być całkowicie szczera, to tak wiele z proponowanych tam lamp trafia w mój gust, że miałabym prawdziwy problem z wyborem tej jednej jedynej.



Tymczasem nasza stara/nowa lampa, jest kolejnym świet(l)nym nabytkiem, który z pewnością znajdzie honorowe miejsce w naszym starym/nowym domu. Już nie mogę się tego doczekać!

Czy będzie Wam dane to zobaczyć? Jeszcze nie wiem. Tak więc, być może, do napisania…


Marta


poniedziałek, 14 września 2020

Jak tanio urządzić ogród?

Wiadomo, że zarówno dom, jak i ogród można urządzić „na bogato”, ale dużo częściej spotykanym rozwiązaniem jest wersja budżetowa, zakładająca pewne finansowe cięcia. Nasz ogród jest tego namacalnym przykładem. W trakcie remontu domu ogród nie jest moim priorytetem – mimo wszystko chcę jednak, by był miły dla oka zarówno naszego, jak i osób nas odwiedzających. Podjęliśmy więc decyzję, że powoli, małymi krokami, będziemy robić to, co jest w zakresie naszych możliwości.



W trakcie planowania tego niewielkiego skrawka przestrzeni przy domu przejrzałam niezliczone ilości inspirujących zdjęć, zarwałam wiele nocy, przeczytałam mnóstwo artykułów i mam wiele przemyśleń związanych z urządzaniem ogrodów. Jedną z nich jest to, że można stworzyć bajkowy ogród bez nadmiernego drenowania kieszeni. Jak? O tym będzie dzisiejszy wpis.



 Jak tanio urządzić ogród?

1. Stwórz koncepcję ogrodu
Stworzenie koncepcji ogrodu to pierwszy i najważniejszy punkt. To ona będzie bazą do budowania rzeczywistej wersji ogrodu. Przemyślana koncepcja to oszczędność: unikamy przypadkowych i niepasujących rozwiązań. Ja założyłam, że w moim ogrodzie postawię na rośliny niekłopotliwe i w konkretnej tonacji kolorystycznej – dzięki temu na zakupach zupełnie ignoruję rośliny, które nie spełniają tych wytycznych.


2. Postaw na pracę własną
To kolejny z najważniejszych punktów tego zestawienia. Taka prawda: by tanio urządzić ogród, należy zakasać rękawy i zabrać się do pracy. Ciężkiej pracy – trzeba oddać. Niejednokrotnie trzeba przewieźć tony ziemi i przenieść tony kamieni, by nadać ogrodowi pożądaną formę. Ale warto – widok powstającego ogrodu to ogromna satysfakcja!


3. Kupuj w dobrych cenach
Kupuj w dobrych cenach to, co komuś już jest niepotrzebne. Przykładem mogą być materiały budowlane i wykończeniowe – np.resztki kostki brukowej, która została komuś po pracach brukarskich. Jeśli wiesz, że będziesz ją w stanie wykorzystać, np.do stworzenia ścieżki ogrodowej (a wiesz to z punktu 1) – to dlaczego nie kupić jej taniej?


4. Wymieniaj się
To moje tegoroczne odkrycie! Facebookowe grupy służące do wymiany ogrodowych skarbów to świetne rozwiązanie, jeśli masz w swoim ogrodzie (albo masz legalny dostęp do takiego ogrodu) nadmiar roślin, które chciałbyś wymienić na inne. Warto poszukiwać grup lokalnych, co znacznie ułatwia wymianę.

5. Wykorzystuj to, co już masz
Wiekowe gazony, gliniane doniczki, cynkowe naczynia, drewniane beczki, kamienie… - jeśli tylko pasują Ci do koncepcji, to dlaczego by ich nie wykorzystać w ogrodowej aranżacji?

6. Bądź elastyczny
Czasem zdarza się, że wymarzona roślina, która miała zajmować zaszczytne miejsce w ogrodzie, jest za droga lub niedostępna. Czy w związku z tym masz przekreślić cały swój plan na ogród? A skąd! Bądź elastyczny, szukaj zamiennika, nie zamykaj się na inne opcje. Może okazać się, że alternatywa wcale nie będzie gorsza od zaplanowanego ideału!


7. Zrób sam
W ogrodzie – poza wspaniałym roślinami, warto również mieć dekoracje, które dodatkowo podkreślą urodę otoczenia. W naszym przypadku będą to ptaki wykonane z kamieni i metalu oraz ogrodowa kula, którą jakiś czas temu pokazywałam Wam w TYM poście, a która wciąż jeszcze czeka na swoją premierę w ogrodzie. Stawiam, że będzie to wiosna 2021.


8. Poluj na okazje!
Zwłaszcza na koniec sezonu: sklepy pozbywają się wówczas niektórych roślin – możesz je wtedy kupić za śmieszne pieniądze. Ja w ten sposób nabyłam wiele roślin do naszego ogrodu.


Zdjęcia ogrodu, które dziś widzicie, były robione równo dwa miesiące temu. Dziś ten fragment obejścia wygląda już inaczej – rośliny się rozrosły, doszły nowe egzemplarze. W przyszłym roku planuję kolejne nasadzenia oraz dołączenie dekoracji i oświetlenia. I szczerze? Już nie mogę się tego doczekać, bo wiem, że będzie tak, jak sobie wymarzyłam i zaplanowałam (w dużym stopniu tak, jak pisałam w TYM wpisie). Cieszę się, że niewielkim kosztem powstał naprawdę przyjemny kawałek ogrodu.


Do napisania
Marta
























piątek, 7 sierpnia 2020

Noc

Noc... Czasem zdarza mi się taka bezsenna. I choć sama w sobie jest niesamowicie frustrująca, to jednocześnie jej owoce bywają słodkie niczym czerwcowe truskawki.
Bo noc to najlepsza pora na przemyślenia. Umysł - nie narażony na szturmujące go zewsząd bodźce, pracuje zupełnie inaczej, wyzwalając w człowieku zupełnie inne refleksje aniżeli w ciągu dnia.
Noc - to wcale nie taka głucha cisza, jak Ci się wydaje. Wiosną towarzyszy jej niesamowity jazgot ptaków. W pewnym momencie stwierdzasz, że to nawet przyjemne, bo przynajmniej nie jesteś osamotniony w swej bezsenności. 



Noc... To wtedy powstają najbardziej kreatywne pomysły, z których większość nie ma szansy ujrzeć światła dziennego -  z nadejściem poranka umykają z pamięci niczym stado spłoszonych antylop wraz z pojawieniem się drapieżnika. Nie zliczę, ile błyskotliwych tekstów powstało nocą w mojej głowie - i tylko tam. Nie przelałam ich na papier ani klawiaturę, bo rano nadeszło zbyt niespodziewanie - aż żal tych wszystkich pięknych, lecz bezpowrotnie utraconych konstrukcji zdań i wyszukanych epitetów...
Noc...to pora strachu. Ciemna, mroczna niczym najgłębsza czeluść piekieł, może pochłonąć Cię w najmniej spodziewanym momencie, budząc Tobie tylko znane troski, strachy i niepewności..Tylko postękiwanie syna i ciepły oddech męża na karku są w stanie sprowadzić moje myśli na właściwe tory, a cały ten zamęt w głowie kończy się wtedy niezbyt konstruktywnym wnioskiem, że przecież "jakoś to będzie!" Czarne scenariusze - towarzyszą mi często, ale właśnie w nocy są najbardziej dotkliwe i przejmujące. Nierzadko dopiero słońce poranka jest w stanie rozwiać mrok w mojej głowie. To wtedy masz szansę zacząć doceniać proste szczęścia - gdy dosięgnie Cię widmo ich utraty:

Pochyliłeś się kiedyś nad trawą? Tą zwykłą pospolitą, zieloną trawą, która nie przywołuje żadnych skojarzeń ani emocji? To teraz pomyśl, czym byłby świat bez trawy... Bezduszną pustynią. Jeśli wciąż uważasz, że bredzę, to pomyśl o tych wszystkich piknikach, które zrobiłbyś na kamienistym gruncie... Pomyśl o pierwszych krokach i upadkach swojego ukochanego dziecka na twardym betonie. Boli? Jeszcze jak - choć to przecież tylko twoja wyobraźnia! Pomyśl o domowych obejściach pełnych spękanej ziemi, od której latem uderza gorącym powietrzem, a jesienią i wiosną tę ziemię wnosisz na swoich ubłoconych butach do wypielęgnowanego domu... Rozumiesz już, o co chodzi?

Każdy ma inną definicję szczęścia, choć w większości przypadków sprowadza się ona do bliskości i poczucia bezpieczeństwa. Ukochane dziecko, najwspanialszy na świecie mąż, wspierająca Cię rodzina obok - czy to nie właśnie to jest kwintesencją szczęścia? Bo szczęście to stan umysłu i tylko od Ciebie zależy, ile go doświadczysz. Postanowiłam, że w tym roku będę szczególnie doceniać te dobre chwile - a jeśli się postarać, to można uzbierać ich całkiem sporo każdego dnia. Nie są czymś wyjątkowym - wystarczy tylko zacząć je dostrzegać. Szczęście to nie stan wiecznej ekstazy - to umiejętność doceniania błahostek i suma drobnych radości. Nie będzie szczęśliwym ten, kto dostrzega jedynie mroczne strony życia i na nich skupia całą swoją energię. Ja świadomie odcinam się od tego. I choć w ramach solidarności z malkontentami mogłabym teraz zacząć swoją tyradę, że zaczyna mi szwankować komputer (przez co piszę ten tekst po raz drugi, a kolejne piękne i przemyślane frazy zniknęły bezpowrotnie wraz z komunikatem "Wystąpił nieoczekiwany błąd i trzeba wyłączyć komputer"), telefon też zaraz wyzionie ducha, pogoda mi nie odpowiada, a świat jest zły, cyniczny i fałszywy - to ja wolę na przekór. Wypłakałam już chyba cały swój zapas łez, więc teraz chcę się tylko śmiać: bo mam wokół siebie cudowne osoby (i tylko takie, od toksycznych się skutecznie odcięłam), które mnie wspierają i życzą tylko dobrze. Bo szczęście to umiejętność dostrzegania błahostek - takich oczywistości i ulotnych okruchów codzienności, które wydają nam się tak prozaiczne, że nie jesteśmy w stanie dostrzec ich piękna. Poza tym uśmiechnij się - nic tak nie wkurza ludzi, jak szczęście innych :D


Dziś, poza tak oczywistymi sprawami jak zdrowie i spokój najbliższych, marzę przede wszystkim o tym, by nigdy, przenigdy nie zatracić w sobie pokory wobec życia i szacunku do drugiego człowieka. Jednocześnie chciałabym być postrzegana przez innych nie przez pryzmat tego, co posiadam, ale jakim jestem człowiekiem. 

Ot, takie moje przemyślenia z bezsennej nocy... A zdjęcia - to cudowne wspomnienie tegorocznej wiosny :)

Do napisania
Marta

poniedziałek, 25 maja 2020

Inspiracje prezentowe na Dzień Matki

Mama... 

Jest zawsze obok. 
Wspiera w trudnych chwilach. 
Podtrzymuje na duchu, kiedy mam momenty zwątpienia. 
Podaje pomocną dłoń, gdy trzeba - a ostatnio trzeba często. 
Nieważne, jaką formę przybiera ta pomoc - wiem, że mama zawsze jest przy mnie. 

I choć jako introwertyk bardzo chronię swoją strefę prywatną, to jednak wiem, że na mamę zawsze mogę liczyć. Nie wiem, czy kiedykolwiek będę w stanie odwdzięczyć się jej za wszystko, co dla mnie zrobiła. No kocham ją, po prostu - choć zdecydowanie za rzadko jej o tym mówię. 

W tym roku - wyjątkowo - ten dzień spędzimy inaczej. Zresztą ten rok w ogólnym rozrachunku jest cały inny, więc niewielkie odstępstwo od corocznej rutyny nie powinno nikogo dziwić. Mieszkamy jeszcze razem, więc na pewno będzie wspólne ciasto i kawa (dla chętnych), ale nie będzie wyszukanych prezentów, bo tegoroczne priorytety są skierowane w inne rejony naszych działań. 
Planowałam zrobić jakiś prezent własnoręcznie, nawet miałam plan - ale wiem już, że choćbym stawała na rzęsach, to i tak nie zdążę. Pozostają mi więc z serca płynące życzenia i przygotowanie pysznej kawy - a Wam chciałam pokazać inspiracje prezentowe na Dzień Matki: tegoroczny lub każdy następny.




8. Kolczyki Skagen 
11. BIO Pomadka ochronna do ust 2w1 Gracja, 5g

16. Pudełko na biżuterię Stackers 


Częstujcie się moimi prezentowymi pomysłami, korzystajcie z gotowych podpowiedzi, czerpcie z nich inspirację, ale niech prezenty nie przesłonią Wam prawdziwej wartości i istoty tego wyjątkowego dnia. Cudownego Dnia Matki!

Marta